Montenegro

Dit hele verhaal loopt niet helemaal synchroon. Ik heb geprobeerd het overzichtelijk te houden.

Het verhaal is opgebouwd uit 3 stukken.

1. Project Villa Montenegro
2. Avonturen met Chris
3. Avonturen met Milena

Project Villa

Ivana eigenares van een grote Villa in Montenegro. Ze komt oorspronkelijk uit Engeland en na het in Londen te hebben gemaakt heeft ze in Montenegro een villa gekocht. De villa heeft een zwembad en een aantal prachtige kamers (zie film). Wat de villa ook heeft is een groot zwembad en een fantastisch uitzicht. Samen met Workawayers (gratis krachten) bouwt ze alle jaren langzaam de villa tot een droomparadijs.

Op het moment dat ik aankom word ik gelijk geïntroduceerd aan Lukas. Lukas werkt al maanden in de Villa en komt uit Tsjechië. Ik geef hem gelijk de taak als voorman. Dat werkt voor mij makkelijk en hij geeft aan dat hij deze taak erg waardeert.

Samen werken we aan de tuin, slepen we met zandzakken. Maken we mooie straten en bouwen we bijzondere dingen in de villa zoals stoelen aan muren en andere creatieve dingen.

Bijna elke avond is het movie night en kijken we op een groot scherm vanuit haar thuis bioscoop naar een film. Ivana heeft een aantal vrienden in de omgeving. Voornamelijk ook Expats die regelmatig langs komen om te borrelen. Een heleboel gezelligheid waar ik Workawayer af en toe van mee mag profiteren. Ik ga zelfs een keer lunchen met een vriendinnen van Ivana.

Het is een bijzondere tijd waarbij ik hard moet werken maar wel duidelijk leer. Work Hard = Play Hard. Ik ben Ivana ontzettend dankbaar voor de tijd die ik in de villa mag spenderen.

Het was ook een tijd waarop het in de communicatie niet altijd goed ging. Ivana is gewend dat Workawayers voor haar rennen en soms zelfs haar loopjongens zijn. Ik ben het niet gewend zo direct te worden behandeld. Soms geef ik dit aan. U mag rijk zijn maar ik ben ook een mens. Het loopt gelukkig niet uit op een ruzie of een woordenwisseling. Na anderhalve week in de villa ben ik wel blij dat ik mag vertrekken. Ik leer hier duidelijk luxe is niet alles.

Er is een moment waarbij Ivana al dagen tegen ons praat over een BBQ. Ze praat alsof wij hierbij mogen aansluiten. Op het moment suprême kijkt ze mij aan en geeft aan dat ze maar 1 chauffeur nodig heeft om haar te rijden zodat ze kan drinken. Dit betekent dat ik het letterlijk even mag uitzoeken en ze vertrekt.

Eerste periode met Chris

Bij de grens aangekomen tussen Montenegro en Herzegovina bij de grens van Herzegovina word ik tegengehouden. Ik heb geen stempel gekregen bij het naar binnen rijden dus ik moet verklaren waar ik ben geweest. Dus ik geef aan dat ik in Mostar ben geweest op bezoek en gelijk een uitgebreid onderzoek heb laten doen (PCR). Na even twijfelen geeft hij mij een dubbele stempel in mijn paspoort en laat mij eruit rijden.

Bij de grens van Montenegro is het een ander verhaal. Waar is je groene kaart (verzekeringsbewijs van je motor)? Ik geef mijn kentekenbewijs en hij geeft aan dat dit niet voldoende is. Hij wil mijn groene kaart zien. Na alle officiële papieren te hebben laten zien is dit nog steeds niet voldoende.  Hij stuurt me terug naar een andere grens in de bergen.

Bij de grens aangekomen in de bergen controleren ze mijn papieren. Krijg ik stempels en voordat ik weet ben ik de grens over. Zo kan het dus ook. Have a good Day mister Bart is het laatste wat ik te horen krijg.

Ik heb een onwijze honger maar ik heb met Chris afgesproken dat ik op zijn verjaardagsfeestje kom. Dus ik besluit zonder te eten richting Chris te rijden want op het strand zou je toch wel iets kunnen eten. De wegen worden steeds smaller en gekker terwijl ik richting de strandtent rijdt. Bijna op het strand gekomen blijkt dat de weg ophoudt en overgaat in een voetpad…. Gezien het een extreme helling is kan ik niet anders dan mijn motor neerleggen…Oh mijn god denk ik. Hoe ga ik dit probleem oplossen…Ik kan niet anders concluderen is dat ik hulp nodig heb. Minimaal 3 man om mij te helpen.

Ik besluit mijn motor te laten voor wat het is en naar het strand te lopen om hulp te zoeken.

Bij het strand aangekomen vind ik Chris. Ik leg mijn probleem uit en al het barpersoneel tezamen met Chris loopt met mij mee om mij te helpen. Met 4 man halen we eerst mijn backpack van mijn motor. 3 man houden mijn motor tegen dat hij niet van de rand afglijdt en ik probeer de motor zo te draaien dat we hem in zijn achteruit de heuvel op kunnen duwen. Met veel mankracht lukt het ons om de motor de heuvel op te duwen.

Het barpersoneel neemt mijn backpack mee en verteld mij welke weg ik wil kan volgen om wel bij de strandtent uit te komen. Nu ben ik volledig uitgeblust. Chris verteld mij dat het beter is om naar zijn appartement te gaan om daar mijn motor neer te zetten zodat we veilig zijn verjaardag kunnen vieren.

Met Chris achterop de motor rijd ik het laatste stukje en zet ik mijn motor weg. Samen lopen we terug naar de strandtent waar ik direct een halve liter in mijn handen gedrukt krijg.

Chris besteld ook gelijk een Pizza voor me zodat ik aan kan sterken. Chris verteld mij ook dat hij al geruime tijd geen bezoek meer heeft gehad. Dit in verband er bijna geen toeristen zijn en hij op een plek zit wat moeilijk te bereizen is voor toeristen.

In de twee dagen die volgen hebben we het ontzettend naar ons zin. Relaxen op het strand, borreltjes drinken en genieten van het mooie uitzicht. Slapen op een bank wordt ook steeds meer relaxt.

Na twee dagen vertrek ik bij Chris en ga ik naar mijn werkproject in Montenegro. Chris en ik hebben een bijzondere band en we besluiten dat we contact houden en dat we als ik vrij ben we samen een dag inplannen om een tour te maken naar de hoofdstad.

Tour naar de hoofdstad

De hoofdstad van Montenegro is Podgorica. Tot Tito aan de macht kwam was dit een klein dorp. Tito is de bezetter van voormalig Joegoslavië waar Montenegro ook onderdeel van uitmaakte. Hij was gek op het dorp dus besloot hij er een stad van te maken. Chris en ik hebben besloten een volledige dag door Montenegro te reizen waarbij hij mij de mooie plekjes zal laten zien.

Hij stapt achterop mijn motor en onze eerste stop is Centinje. Centinje was de voormalige hoofdstad. Hier vind ik nog wel een aantal oude gebouwen en een standbeelden. We besluiten koffie te drinken en ik besluit een klooster te bezoeken. Ik word tegengehouden bij de deur. Ik mag niet naar binnen in mijn tanktop en op het moment dat ik mijn vest aantrek. Ajax…ah Amsterdam. Hij begint ineens vriendelijk tegen mij te praten en geeft mij een korte tour door het klooster.

Chris heeft het niet zo op geloof ja op zijn geloof voor Liverpool dan staat als een pijl boven water. Na Centinje besluiten we naar de hoofdstad te reizen.

Montenegro zit vol met kronkelweggetjes, mooie bergen en fantastische uitzichten over zee.

In de hoofdstad aangekomen neemt Chris me mee naar zijn stamkroeg. Café Berlin. Een café in een straat vol met cafés. Na een biertje neemt hij me mee naar het oude gedeelte van de stad. Hij laat mij zien dat het oude gedeelte alleen een groot betonnen blok is met huizen. Het heeft verder geen aanzien of mooie dingen. Ik ben er dan ook al vrij snel op uitgekeken.

De mening dat het niet waard is om deze stad te bezoeken deel ik nu ook.

We besluiten weer te vertrekken en Chris vraagt of ik nu wel mooie dingen wil zien. Ik zeg ja natuurlijk want anders heb ik het gevoel 1,5 uur te hebben gereden voor niets.

Hij neemt mij mee naar het grootste meer van het land. Hiervan zijn er al een aantal beelden verschenen op Instagram. Het lukt mij zelfs om een van de pelikanen op een goeie manier vast te leggen.

Daarna rijden we door de bergen terug. Chris stapt na een lange dag rijden af en bedankt mij voor mijn manier van rijden. In het begin van de trip voelde hij zich nogal onveilig achterop maar aan het einde van de trip zat hij super comfortabel achterop.

Flesje wijn

Na het akelige gevoel dat ik niet welkom was op de BBQ neem ik een fles wijn mee van de villa en rijd ik richting Chris. Ivana had al een paar keer gezegd dat ik de wijn gewoon kon pakken. Om mijn akelige gevoel te veranderen in een goed gevoel besluit ik het flesje mee te nemen en naar Chris te rijden.

Dit is een goed idee. We hebben weer een ontzettend gezellige avond en hij schotelt me zelfs een eenvoudige maar voedzame maaltijd voor.  Pasta met tonijn uit een potje.

Zelfs zulke eenvoudige dingen kan ik waarderen.

Chris woont erg afgelegen en de eerste supermarkt is op 30 minuten rijden en hij heeft geen auto dus hij loopt soms dagen om zijn koelkast te vullen.

Laatste dagen met Chris

Na mijn project in de Villa besluit ik er toch nog een paar dagen met Chris aan vast te plakken. Ik heb in de tussentijd ook een vriendschap opgebouwd met Milena uit Budva en ik wil haar ook nog even zien voordat ik Montenegro verlaat. Als ik een ochtendje bij Milena ben geweest rijd ik terug naar Chris. Ik rij een verkeerde weg in en deze weg loopt stijl omhoog. Mijn motor valt om. Met geen mogelijkheid krijg ik hem overeind. Op dat moment komt Catherina naar buiten gelopen. Een Russische dame die hier op vakantie is. Ze wil mij helpen. Ze loopt naar de weg en stopt een auto. Met drie personen proberen we mijn motor weer overeind te krijgen. Ik zet met mijn stomme kop mijn motor in zijn vrij…..

Hij is bijna niet te houden en begin te rollen. Ik schreeuw dat we de motor weer in zijn 1 moeten zetten. Ik duik over de motor heen en met al mijn kracht zet ik mijn motor in zijn 1.

Gelukkig stond de standaard nog uit en door mijn val valt de motor precies op mijn standaard. Ik kom als de bliksem overeind en stap op de motor. Ik start de motor en rijdt omhoog naar een vlak stuk. Ik zet mijn motor overeind en loop terug naar bedank voor de hulp. Mijn motor is soms zo ontzettend zwaar.

Dit geintje heeft even geduurd…Ik rij terug naar Chris en chris is een beetje boos op mij want hij had mij veel eerder terugverwacht. Als ik hem mijn schade laat zien en mijn verhaal vertel dan trekt hij langzaam bij.

We besluiten nog een rit te maken richting Tivat. Een van de havensteden van Montenegro.

Money Money Money….Waar ik ook kom in de Balkan alles draait hier om geld, macht en de juiste connecties.

 

Milena

Ik had niet verwacht dat ik een hoofdstuk zou schrijven over Milena. Echter de liefde, zorgzaamheid en de vele goeie gesprekken hebben ervoor gezorgd dat ze een speciale plek krijgt in mijn trip.

Het verhaal

Tijdens mijn reis ontmoet ik meerdere mensen via couchsurfing om bij te overnachten en/of goeie gesprekken mee te voeren. Dit doe je door een Hangout te plaatsen of persoonlijke berichten te versturen.

Als ik een oproepje voor een wandeling voorbij zie komen besluit ik om te reageren. Milena reageert direct dat ze niet meer wil afspreken omdat ze eigenlijk geen tijd heeft maar ze reageert dat ze hulp nodig heeft omdat ze net is verhuisd.

Ik vraag haar om haar locatie te delen. Ik besluit om haar te helpen want dat is wat ik probeer te doen. Zoveel mogelijk mensen te helpen, mijn ervaringen te delen en een inspiratiebron te zijn door te delen wat ik doe.

Op het moment dat ik voor haar deur sta geef ik haar een berichtje. Ze komt naar beneden om mij te ontmoeten. Samen tillen we een aantal zware dingen van haar ene appartement naar het andere. Ze biedt mij een glas water aan en samen hebben we een aantal goeie gesprekken over het leven.

Ze geeft aan dat ze niet veel tijd heeft vandaag en vraagt mij of ik een andere keer wil terugkomen. Een beetje ontdaan verlaat ik haar appartement en rij ik terug naar de Villa.

Als ik terugkeer in de villa staat er een ingesproken bericht in mijn telefoon. Ze bedankt mij nogmaals en geeft een avond aan waarin ze vrij is om af te spreken.

Tweede avond

 

Als ik voor de tweede keer bij haar aankom geeft ze aan dat ze mij meeneemt naar het oude centrum. Hier zitten we aan de kust en hebben we onwijs mooie gesprekken over het leven. Ze vertelt mij dat ze bijna klaar is met haar postdoctoraal diploma aan de universiteit van Moskou en dat ze momenteel Engels en Russische lesgeeft over het internet en aan kinderen. Ze is spontaan, gezellig en heeft een bijzonder gevoel voor humor. We sluiten de avond af met een gesprek over motorrijden. Ze heeft nog nooit achterop een motor gezeten en zou dit graag een keer ervaren

De eerste keer voor Milena op een motor

Gezien Milena zo enthousiast was over motorrijden besluit ik een aantal scooter bedrijven te benaderen in Budva voor het lenen van een helm. Een van de bedrijven reageert en als ik een borg geef dan mag ik de helm gratis meenemen. Ik besluit ze nog meer te helpen door een google review te schrijven en ze te benoemen in een van mijn Instagram berichten.

Op het moment dat ik de helm op kom halen lijkt er helemaal geen bedrijf te zijn. Echter het blijkt om een particulier te gaan die scooters verhuurt vanuit huis. Ik bel en er komt al een dame de straat ingerent. Hier moet je zijn en ze geef mij de helm en betaal keurig de borg.

Bij Milena aangekomen vraagt ze mij wat ze aan moet doen. Ik zeg een jas maar ik heb liever dat je mijn jas draagt ter bescherming. Gelukkig accepteert ze dat en doet ze mijn jas aan. Ik heb eerder deze reis in Zagreb een bodybeschermer gekocht dus nu zitten we beide beschermt op de motor. Dat geeft mij toch een veiliger gevoel.

Samen doen we de ronde van Budva naar Kotor waar we van een heerlijke lunch genieten om vervolgens een grote ronde te rijden door een prachtig natuurgebied om weer in Budva uit te komen.

Ik merk aan alles dat ze onwijs aan het genieten is achterop de motor. Voordat ik iemand achterop neem geef ik altijd eerst instructies en ik merk aan alles dat ze goed heeft geluisterd.

Na een fantastische rit nodigt ze mij bij haar thuis uit en samen relaxen we de dag door.

Ze vertelt over haar familie die in een dorpje ver in het noorden woont. Ze vertelt ook over haar cultuur waarbij het draait om status en studeren en het maken in het leven. Ze vindt het ongelooflijk dat ik mijn appartement heb weggedaan, mijn auto heb verkocht en ben gaan reizen met een gedachte in plaats van een plan. Je ziet hier echt twee culturen botsen maar we zijn ook erg nieuwsgierig hoe dingen gaan.

Na dit avontuur besluiten we nog een aantal keer af te spreken om met elkaar goeie gesprekken te hebben over het leven. Er ontstaat een bijzondere vriendschap